Bir görüntü çıktı yolumun üstüne, ben farkına vardığım sırada; olacakların bağlantısını çözmüşken. Yalnızlığımı paylaşmayı seçtiğim insanları düşündürdü bana. Heyecanlar ile endişelerin yer bulamadığı huzurlu saatleri istemsizce hızlandıran o insanı… Benim ona yüklediğim anlamlarla vücut bulan bir hayal ürünü oldu belki bir dönem; çalkantılı ve telaş budalasına benzer. Duygusal yoğunluk, tükenişle birlikte ağlanan gülünen resimler. Hepsi geride kaldı. Huzuru kendi hayalimde buldum yeniden. Anlatamıyor olabilirim ama sessizlikte saklı kalan düşler ve herhangi biri gibi muamele görmek çabayı eksiltiyor. Alıp götürüyor kalpten yıldız tozlarını. Nasıl demeden geçen yollar ve rutin sohbetler. Dergi kapaklarını süsleyen reklam değeri yüksek görüntüler gibi. Bir görüntü ve pek çok fark ediş.
Huzurlu budala
